/*多态的好处:提高了代码的维护性和扩展性;
弊端:父类不能使用子类的特有功能。
要用子类的特有功能,可以:
A:创建子类对象,调用方法即可(不合理,太占内存);
B:把父类的引用强制转换为子类的引用(向下转型);
向上转型:Fu f = new Zi();
向下转型:Zi z = (Zi) f;//要求该f必须是转换为Zi的。
*/
class Animal{
public void eat(){
System.out.println("吃饭");
}
}
class Dog extends Animal{
public void eat(){
System.out.println("狗吃肉");
}
public void lookDoor(){
System.out.println("狗看门");
}
}
class Cat extends Animal{
public void eat(){
System.out.println("猫吃鱼");
}
public void playGame(){
System.out.println("捉迷藏");
}
}
public class DuoTaiTest {
public static void main(String[] args){
//定义为狗
Animal a = new Dog();
a.eat();
System.out.println("------------");
//还原成狗
Dog d = (Dog) a;
d.eat();
d.lookDoor();
System.out.println("-------------");
//变成猫
a = new Cat();
a.eat();
System.out.println("-------------");
//还原成猫
Cat c = (Cat)a;
c.eat();
c.playGame();
}
弊端:父类不能使用子类的特有功能。
要用子类的特有功能,可以:
A:创建子类对象,调用方法即可(不合理,太占内存);
B:把父类的引用强制转换为子类的引用(向下转型);
向上转型:Fu f = new Zi();
向下转型:Zi z = (Zi) f;//要求该f必须是转换为Zi的。
*/
class Animal{
public void eat(){
System.out.println("吃饭");
}
}
class Dog extends Animal{
public void eat(){
System.out.println("狗吃肉");
}
public void lookDoor(){
System.out.println("狗看门");
}
}
class Cat extends Animal{
public void eat(){
System.out.println("猫吃鱼");
}
public void playGame(){
System.out.println("捉迷藏");
}
}
public class DuoTaiTest {
public static void main(String[] args){
//定义为狗
Animal a = new Dog();
a.eat();
System.out.println("------------");
//还原成狗
Dog d = (Dog) a;
d.eat();
d.lookDoor();
System.out.println("-------------");
//变成猫
a = new Cat();
a.eat();
System.out.println("-------------");
//还原成猫
Cat c = (Cat)a;
c.eat();
c.playGame();
}
}
运行结果