Life of St.
Benedict
St Benedict of Nursia was born in c.480 in Nursia, a small town near Spoleto, a province in
Italy. Both of his parents were Roman nobles. His schooling was done in Rome until he
reached his higher studies. While studying Law and literature in college, he realized the
immoral environment of the city that he lived in. He desired to move away from Rome with
a servant in his house. He forsakes his father’s wealth and along with the servant goes in
search of a place where he can reach his dream of serving god, by becoming a hermit. He
was not yet twenty when he decided to go away from Rome.
Benedict and his servant decided to settle in this village named Enfide, in Sabine Mountains,
thirty miles away from Rome. While staying in the village, he had miraculously mended an
earthenware sieve that his servant had broken. To escape the gossip amongst the villagers
about this, he decided to leave Sabine mountains with his servant. As he went up the hills,
he found a place named Subiaco. Over there, he made acquaintance with a monk named
Romanus and expressed his desire to become a monk. Romanus accommodated him to live
inside a cave and made him wear clothing made of animal skin. Romanus, who lived above
him, always offered food for him to eat. He was able to live a solitary life in the cave. But
soon so many men discovered his cave and started offering him food. A priest had also
found him in the cave, called him for dinner on Easter, and meditated with him. When
people got attracted by his holiness and solitary life, he organized 12 monasteries with 12
monks and an abbot in each. In 529, he moved his community to Monte Cassino, a hill 75
miles southeast of Rome. He and his monks demolished an old temple of St Apollo in the
summit and replaced it with a chapel dedicated to St Martin and began his construction of a
huge group of monastery buildings. He became a very sacred image amongst his fellow
monks and abbots with the monastic skills that he acquired from starting new monasteries.
He had written a book called The Rule which consisted of the rules of monasticism. He
described the average day of a monk by saying that –a monk should spend four hours in
liturgical prayers, five hours in spiritual prayer and study, six hours of labor, one hour for
eating, and eight hours of sleep.
He became very successful in establishing the monasteries and preaching the ideals and
characteristics of Christian monasticism When an abbot of a monastery in a neighboring
town had died, the monks and the villagers begged Benedict to become the new abbot.
Because he thought that their teachings and discipline would be different from what he has
preached his monks he refused to take the position. Those monks decided to poison him,
but as he prayed over each poison, it disappeared. From this time his miracles became
frequent and people came to receive his guidance. Along with his 12 monasteries in
Subiaco, he found the great Benedictine monastery of Monte Cassino, which lies in a hilltop
between Rome and Naples. He died of high fever in Monte Cassino in 21 March 543 or 547
not long after his twin sister Scholastica died. It was the day when god told him he would
die and he was buried at the same place where his sister was buried. He was declared the
protector of Europe by Pope Paul VI in 1964. In 1980, Pope John Paul II declared him angel
of Europe, together with Saints Cyril and Methodius.
How He Expanded the Catholic Church
(middle ages)
Saint Benedict created a whole order almost more than 1400 years ago which is still part of
today's modern Christian world. He established 12 communities of monks during the time in
Europe where there weren't many Catholic believers and there was a lot of upheaval within
the Catholic church. During this time there was a lot of violence and disease spreading.
Many of the general public came to him to seek refuge and ask if he could shelter them.
Some of the men and the woman decided to become part of the monastery. Others tried to
get their children into the order as they believed if the outside world was in war their
children would be safe as the church was considered a safe house.
Beside his incredible work creating the Benedictine Order he also created his own monastic
rule which was known as the "Rule of St. Benedict" which we have learnt were a set of rules
St. Benedict created to teach the monks, priests, nuns and sisters how to live a monastic life
like Benedict himself.
Buhay ni St. Benedict
Si St Benedict ng Nursia ay ipinanganak noong c.480 sa Nursia, isang maliit na bayan malapit sa
Spoleto, isang lalawigan sa Italya. Parehong mga maharlikang Romano ang kanyang mga
magulang. Ang kanyang pag-aaral ay natapos sa Roma hanggang sa maabot niya ang kanyang
mas mataas na pag-aaral. Habang nag-aaral ng Batas at literatura sa kolehiyo, napagtanto niya
ang imoral na kapaligiran ng lungsod na kanyang tinitirhan. Nais niyang lumayo sa Roma
kasama ang isang katulong sa kanyang bahay. Tinalikuran niya ang kayamanan ng kanyang ama
at kasama ang alipin ay naghanap ng lugar kung saan maaabot niya ang kanyang pangarap na
maglingkod sa diyos, sa pamamagitan ng pagiging ermitanyo. Wala pa siyang bente nang
magpasya siyang umalis sa Roma.
Nagpasya si Benedict at ang kanyang lingkod na manirahan sa nayong ito na pinangalanang
Enfide, sa Sabine Mountains, tatlumpung milya ang layo mula sa Roma. Habang nananatili sa
nayon, mahimalang inayos niya ang isang salaan na gawa sa lupa na sinira ng kanyang alipin.
Upang takasan ang tsismis sa mga taganayon tungkol dito, nagpasya siyang umalis sa mga
bundok ng Sabine kasama ang kanyang katulong. Sa kanyang pag-akyat sa mga burol,
natagpuan niya ang isang lugar na pinangalanang Subiaco. Doon, nakipagkilala siya sa isang
monghe na nagngangalang Romanus at ipinahayag ang kanyang pagnanais na maging isang
monghe. Pinatuloy siya ni Romanus upang manirahan sa loob ng isang kuweba at pinasuot siya
ng damit na gawa sa balat ng hayop. Si Romanus, na nakatira sa itaas niya, ay palaging nag-
aalok ng pagkain para sa kanya upang makain. Nagawa niyang mamuhay ng mag-isa sa kweba.
Ngunit hindi nagtagal, natuklasan ng maraming lalaki ang kanyang kuweba at nagsimulang mag-
alok sa kanya ng pagkain. Natagpuan din siya ng isang pari sa kuweba, tinawag siya para sa
hapunan sa Pasko ng Pagkabuhay, at nagnilay-nilay kasama niya. Nang maakit ang mga tao sa
kanyang kabanalan at nag-iisang buhay, nag-organisa siya ng 12 monasteryo na may 12 monghe
at isang abbot sa bawat isa. Noong 529, inilipat niya ang kanyang komunidad sa Monte Cassino,
isang burol na 75 milya sa timog-silangan ng Roma. Siya at ang kanyang mga monghe ay giniba
ang isang lumang templo ng St Apollo sa tuktok at pinalitan ito ng isang kapilya na nakatuon sa
St Martin at sinimulan ang kanyang pagtatayo ng isang malaking grupo ng mga gusali ng
monasteryo. Siya ay naging isang napakasagradong imahe sa gitna ng kanyang mga kapwa
monghe at abbot na may mga kasanayan sa monastic na nakuha niya mula sa pagsisimula ng
mga bagong monasteryo. Nagsulat siya ng isang libro na tinatawag na The Rule na binubuo ng
mga alituntunin ng monasticism. Inilarawan niya ang karaniwang araw ng isang monghe sa
pagsasabing –ang isang monghe ay dapat gumugol ng apat na oras sa liturgical na mga
panalangin, limang oras sa espirituwal na panalangin at pag-aaral, anim na oras ng paggawa,
isang oras para sa pagkain, at walong oras ng pagtulog.
Naging matagumpay siya sa pagtatatag ng mga monasteryo at pangangaral ng mga mithiin at
katangian ng Kristiyanong monastikismo Nang mamatay ang isang abbot ng monasteryo sa
kalapit na bayan, nakiusap ang mga monghe at mga taganayon kay Benedict na maging bagong
abbot. Dahil naisip niya na ang kanilang mga turo at disiplina ay iba sa kanyang ipinangaral sa
kanyang mga monghe ay tumanggi siyang kunin ang posisyon. Nagpasya ang mga monghe na
lasunin siya, ngunit habang ipinagdarasal niya ang bawat lason, nawala ito. Mula noon ay
naging madalas ang kanyang mga himala at dumating ang mga tao upang tanggapin ang
kanyang patnubay. Kasama ang kanyang 12 monasteryo sa Subiaco, natagpuan niya ang
dakilang monasteryo ng Benedictine ng Monte Cassino, na nasa tuktok ng burol sa pagitan ng
Roma at Naples. Namatay siya sa mataas na lagnat sa Monte Cassino noong 21 Marso 543 o 547
hindi nagtagal pagkatapos mamatay ang kanyang kambal na kapatid na si Scholastica. Ito ang
araw na sinabi sa kanya ng diyos na siya ay mamamatay at siya ay inilibing sa parehong lugar
kung saan ang kanyang kapatid na babae ay inilibing. Siya ay idineklara na tagapagtanggol ng
Europa ni Pope Paul VI noong 1964. Noong 1980, idineklara siya ni Pope John Paul II na anghel
ng Europa, kasama sina Saints Cyril at Methodius.
Paano Sya Nakatulong sa Paglalawak ng Simbahang
Katoliko Noong Gitnang Panahon
Lumikha si Saint Benedict ng isang buong kaayusan halos mahigit 1400 taon na ang
nakalilipas na bahagi pa rin ng modernong mundong Kristiyano ngayon. Nagtatag siya ng 12
komunidad ng mga monghe noong panahon sa Europa kung saan walang gaanong mga
mananampalataya ng Katoliko at maraming kaguluhan sa loob ng simbahang Katoliko. Sa
panahong ito nagkaroon ng maraming karahasan at pagkalat ng sakit. Marami sa
pangkalahatang publiko ang lumapit sa kanya upang humingi ng kanlungan at magtanong
kung maaari niya silang kanlungan. Ang ilan sa mga lalaki at babae ay nagpasya na maging
bahagi ng monasteryo. Sinubukan ng iba na ilagay ang kanilang mga anak sa pagkakasunud-
sunod dahil naniniwala sila kung ang mundo sa labas ay nasa digmaan ay magiging ligtas
ang kanilang mga anak dahil ang simbahan ay itinuturing na isang ligtas na bahay.
Bukod sa kanyang hindi kapani-paniwalang gawaing lumikha ng Benedictine Order ay
lumikha din siya ng sarili niyang monastic rule na kilala bilang "Rule of St. Benedict" na
aming natutunan ay isang set ng mga patakaran na nilikha ni St. Benedict para turuan ang
mga monghe, pari, madre at kapatid na babae. kung paano mamuhay ng isang monastikong
buhay tulad ni Benedict mismo.
