ANEKDOTA.pptxRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR
- 1. ANEKDOTA •Ito ay mula sa salitang Griego na “Anekdoto/Anekdota” nangangahulugang “unpublished/hindi nailathala” na may orihinal na salin sa Ingles na “secret or private stories. Ngunit ang pinakakaraniwang kahulugan ngayon ay ang tungkol sa "isang nakakatawang kuwento tungkol sa isang bagay na nangyari."
- 2. ANEKDOTA •Isang kuwentong nakawiwili at nakatutuwang pangyayari sa buhay ng isang tao. Layon nitong makapagpabatid ng isang magandang karanasan na kapupulutan ng aral. Ito’y magagawa lamang kung ang karanasan o mga pangyayari ay makatotohanan.
- 3. Anekdota vs. Maikling kuwento •Paano mo masasabi na ang kuwento mo ay isang kuwento? Baka naman ang kuwento mo ay yaong isinasalaysay mo lang sa iyong kaibigan, kuwentong hindi nailathala. •Ang Anekdota ay may iilang elemento tulad ng tauhan, tagpuan at aksyon di tulad ng Maikling kuwento.
- 4. Anong nangyari sa pisngi mo? Bakit may peklat ‘yan? • Noong ako ay labing-apat na taong gulang, naghahanap ako ng mga organismo sa mga bato sa dagat (totoo!) Isang napakalaking alon ang humampas sa akin at tinangka kong salagin ito sa pamamagitan ng bato na siya namang humampas sa akin. Nagpa-ikot-ikot ako sa ilalim ng dagat habang ang mukha ko ay sumasadsad sa buhangin. Napunta ako sa pampang, puno ng sugat ang mukha kaya kinakailangang tahiin pa ng doctor para tumigil ang pagdurugo. Iyan kasi, kung nananahimik ka dito ay hindi mangyayari sa’yo ‘yan, pagalit na sambit ni nanay.
- 5. ISANLIBONG PISO • Naalala ko noong papasok ako sa trabaho, habang ako ay naglalakad papasok sa paaralan ay may nakasabay akong isang Ale, napansin kong may sanlibong piso malapit sa kaniya kaya kinuha ko ito at dali-daling ibinigay sa kaniya na kaniya namang kinuha kapagdaka. Ako ay nagpatuloy na sa aking paglalakad, nagmamadali sapagkat malapit na mag-ika-6 ng umaga. Nakarating ako sa paaralan ng maayos at ligtas, at inayos ang sarili para sa paghahanda sa pagtuturo. Sumapit ang ika-8 ng umaga, tamang oras para bumili ng aking makakain dahil ito ang natatangi kong bakanteng oras. Lumabas ako ng paaralan para bumili at kinapa ko ang aking bulsa para magbayad pero sa aktong ako’y magbabayad na, wala ‘yong pera sa bulsa ko. Ang alam ko isanlibong piso ‘yon at bigla kong naalala ‘yong perang inabot ko sa ale, isanlibo rin, sa akin pala iyon. Sa huli, para makabayad ako ay nangutang ako ng pera sa kasamahan kong guro.
- 6. Si Kuya May dalawang magkaibigan na papasok sa paaralan. Ang isa ay nagsambit, “ huwag na muna tayong pumasok, wala namang gagawin”. Saad naman ng isa, alam mo; ‘iyong kuya ko ay matagumpay na sana sa buhay ngayon. Oh tapos anong nangyari sa kuya mo? Noong siya ay estudyante pa, puro siya cutting classes, computer, magulo sa klase at mapang-asar. Inakala niya na sa ginagawa niyang ganoon ay nananalo siya o naiisahan niya ang kaniyang mga guro at mga kamag- aral pero hindi, kaya ngayon nandoon siya sa bahay palamunin ni nanay.
- 7. • Pinilit ako ng aking mga magulang na mag-kolehiyo, ngunit hindi talaga ako interesado sa anumang bagay, kaya kumuha lang ako ng ilang piling mga klase upang mapanatili ang kanilang hitsura at mapasaya sila, habang nagsu-surf sa sofa kasama ang mga kaibigan na sinusubukang magsaya. Sa kalaunan ay nagsimula kami ng aking kaibigan sa isang maliit na negosyo sa isang garahe, ito ay nagsimula at ako ay kumita ng maraming pera. Ako rin ang namamahala sa kumpanya, ngunit pagkatapos ay pinilit akong umalis at tinanggal sa kumpanyang sinimulan ko. Nalungkot ako, ngunit kalaunan ay nagsimula ako ng ilan pang kumpanya, kumita ng mas maraming pera, at nabawi ko ang aking orihinal na kumpanya, na ngayon ay mas matagumpay kaysa dati.
- 8. Anekdota: Pamasahe • Nasa labas na si Norman at naghihintay ng masasakyang Bus pauwi dahil tapos na ang klase niya sa araw na iyon. May isang bente at sengkwenta si Norman. Binunot niya ang bente at ibinayad sa konduktor. Sobra ang sukli niya kaya’t isinauli niya ang sobra. Masayang naglalakad pauwi si Norman. Magaan ang kaniyang loob na naging matapat siya at nakatulong sa kapwa. Habang naglalakad ay tiningnan niya ang pitaka at nabigla nang makitang wala doon ang segkwenta at tanging bente lamang ang nandoon.
- 9. Mga Hakbang sa Pagsulat ng Anekdota 1. Alamin ang paksa o layunin sa paggagamitan ng personal na anekdota. Piliin ang pangyayari sa iyong buhay na angkop sa paksa at layunin. Dapat ay makatotohanan at may isang paksa. 2. Alalahanin ang mga detalye sa pangyayaring ilalahad mo sa iyong anekdota. 3. Sa paglalahad ng iyong anekdota ay huwag munang sasabihin ang kasukdulan upang hindi mawala ang pananabik ng mga mambabasa. 4. Sa pagwawakas ay dapat isaalang-alang ang kakintalang maiiwan sa mga mambabasa.
- 10. Akasya o Kalabasa ni Consolation P. Conde • Hindi maikakaila na kung malaki ang puhunan ay maaaring tumubo rin iyon nang malaki kaysa maliit ang naturan. Gayundin ang paghahanda at pagpupunyagi ng tao na pinamumuhunanan ng puu-puung taong pag-aaral at pagpapakasakit. Karaniwan nang sa may mataas na pinag- aralan ay maamo ang kapalaran. At ito’y maitutulad din nga sa paghahalaman. Pasukan na naman. Nagbukas na ang mga pamantasan at matataas na paaralan sa Maynila. Samantala, sa nayon ng Kamias, hindi kalayuan sa lungsod… Maagang nagbangon nang umagang yaon si Aling Irene at inihanda kapagkaraka ang mga pangangailangan ng kabutong anak na si Iloy. Si Mang Simon naman ay hindi muna nagtungo sa linang upang samahan sa pagluwas ang anak na pagaaralain sa Maynila. Awa naman ng Diyos ay maluwalhating nakarating sa lungsod ang mag- ama. Isang balitang paaralang sarili ang kanilang tinungo agad. Dinatnan nila ang tagatala na abalang-abala sa pagtanggap ng dikakaunting mga batang nagsisipagprisinta.
- 11. • Nagpalinga-linga si Mang Simon. Nang makita ang babalang nakasabit sa may pintuan ng Tanggapan ng Punung-guro ay kinawit sa bisig si Iloy. “Halika at makikipag-usap muna ako sa punung-guro.” “Magandang umaga po sa kanila,” panabay na bating galang ng mag-ama. “Magandang umaga po naman,” tugon ng punung-guro na agad namang nagtindig sa pagkakaupo at nag-alok ng upuan. “Ano po ang maipaglilingkod ko sa kanila?” “E, ibig ko po sanang ipasok ang aking anak dito sa inyong paaralan.” “A, opo. Sa ano po namang baitang?” usisa ng punung-guro. “Katatapos pa po lamang niya ng elementarya sa aming nayon noong nakaraang Marso,” paliwanag ni Mang Simon. “Kung gayon po’y sa unang taon ng haiskul, ano po?” “Ngunit… ibig ko po sanag malaman kung maaaring ang kunin na lamang niya ay isang maikli-ikling kurso ukol sa isang tanging karunungan upang siya’y makatapos agad, maaari po ba?”
- 12. • “Aba, opo,” maagap na tugon ng punong-guro. “Maaaring ang lalong pinakamaikling kurso ang kaniyang kunin. Iyan ay batay sa kung ano ang gusto ninyong kalabasan niya. Kung ang nais ninyo ay magpatubo ng isang mayabong na punong akasya, gugugol kayo ng puu-puung taon, subalit ang kakailanganin ninyo ay ilang buwan lamang upang makapaghalaman kayo ng isang kalabasa. Dili di natubigan si Mang Simon sa huling pangungusap ng punong-guro. Gayundin si Iloy. Pagkuwan ay nagbulungan ang mag-ama. At… umuwi nang nag-iisa si Mang Simon. Habang naglalakbay na patungong lalawigan ay tatambis-tambis sa sarili: “A, mabuti na ngang kunin niyang buo ang kurso sa haiskul, tiyak na higit na magiging mayabong ang kaniyang kinabukasan.”
- 13. Mullah Nassreddin Isinalin sa Filipino ni Roderic P. Urgelles • Si Mullah Nassreddin na kilala bilang Mullah Nassr-e Din (MND) ang pinakamahusay sa pagkukuwento ng katatawanan sa kanilang bansa. Lagi itong naaalaala ng mga Iranian na dating mga Persiano noong sila ay mga bata pa. Libo-libong kuwento ng katatawanan ang naiambag ni Mullah Nassreddin sa kanilang lipunan. Tinagurian din siyang alamat ng sining sa pagkukuwento dahil sa mapagbiro at puno ng katatawanang estilo sa pagsulat. Nagpasalin-salin sa bibig ng mga tao ang kaniyang mga naisulat mula noon magpasahanggang ngayon. Naimbitahan si Mullah Nassreddin upang magbigay ng isang talumpati sa harap ng maraming tao. Sa pagsisimula niya, nagtanong siya, “Alam ba ninyo ang aking sasabihin?” Sumagot ang mga nakikinig “Hindi,” kung kaya’t kaniyang sinabi “Wala akong panahong magsalita sa mga taong hindi alam ang aking sasabihin,”
- 14. • at siya ay umalis. Napahiya ang mga tao. Inanyayahan siyang muli upang magsalita kinabukasan. Nang muli niyang tanungin ang mga tao ng katulad na katanungan ay sumagot sila ng “Oo,” sumagot si Mullah Nassreddin “Kung alam na pala ninyo ang aking sasabihin, hindi ko na sasayangin ang marami ninyong oras” muli siyang umalis. Ang mga tao ay nalito at nataranta sa kaniyang naging sagot. Sinubukan nilang muli na anyayahan si Mullah Nassreddin upang magbigay ng pahayag at muli siyang nagtanong “Alam ba ninyo ang aking sasabihin?” Handa na ang mga tao sa kanilang isasagot ang kalahati ay nagsabi ng “Hindi,” at ang kalahati ay sumagot ng “Oo,” kung kaya’t muling nagsalita si Mullah Nassreddin “Ang kalahati ay alam ang aking sasabihin, kaya’t kayo ang magsasabi sa kalahati na di alam ang aking sasabihin,” at siya ay lumisan.
- 15. MGA URI NG ANEKDOTA 1. Nakakatawa -Isang anekdota na nagdaragdag ng katatawanan sa paksa. 2. Nakapagpapaalaala -Ang isang kuwento na nagpapaalala ng mga bagay na pangkalahatang tungkol sa nakaraan o isang partikular na kaganapan , na ipinahayag sa mga paraan tulad ng “Naalala ko pa noong … ” at iba pa. 3. Inspirasyonal -Isang anekdotang isinasalaysay upang magbigay ng inspirasyon o iba pang positibong damdamin.Ito ay madalas na tungkol sa hindi pagsuko, pagkamit ng mga layunin o pangarap , ginagawang posible ang imposible , at iba pa. 4. Pagbibigay ng babala -Mga kuwento na binabalaan ang iba tungkol sa mga panganib o negatibong kahihinatnan na pumapalibot sa paksa.
- 16. • Ano ang iyong napapansin sa isang anekdota? • Anong paksa ng anekdota? • Ano ang layunin nito? • Anong aral o mensahe ang nais nitong ituro sa atin?