Λύομαι-παθητική φωνή
- 1. Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Επιμέλεια: Όλγα Παΐζη, Φιλόλογος, MEd Λύομαι – Παθητική Φωνή Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική Απαρέμφατο Μετοχή Ενεστώτας λύομαι λύωμαι λυοίμην - λύεσθαι λυόμενος λύῃ/λύει λύῃ λύοιο λύου λυομένη λύεται λύηται λύοιτο λυέσθω λυόμενον λυόμεθα λυώμεθα λυοίμεθα - λύεσθε λύησθε λύοισθε λύεσθε λύονται λύωνται λύοιντο λυέσθων/ λυέσθωσαν Παρατατικός ἐλυόμην ἐλύου ἐλύετο ἐλυόμεθα ἐλύεσθε ἐλύοντο Μέλλοντας λυθήσομαι λυθησοίμην λυθήσεσθαι λυθησόμενος λυθήσῃ/ει λυθήσοιο λυθησομένη λυθήσεται λυθήσοιτο λυθησόμενον λυθησόμεθα λυθησοίμεθα λυθήσεσθε λυθήσοισθε λυθήσονται λυθήσοιντο
- 2. Αόριστος ἐλύθην λυθῶ λυθείην - λυθῆναι λυθείς ἐλύθης λυθῇς λυθείης λύθητι λυθεῖσα ἐλύθη λυθῇ λυθείη λυθήτω λυθέν ἐλύθημεν λυθῶμεν λυθείημεν/λυθεῖμεν - ἐλύθητε λυθῆτε λυθείητε/λυθεῖτε λύθητε ἐλύθησαν λυθῶσι λυθείησαν/λυθεῖεν λυθέντων/ λυθήτωσαν Παρακείμενος λέλυμαι λελυμένος-η-ον ὦ λελυμένος-η-ον εἴην - λελύσθαι λελυμένος λέλυσαι λελυμένος-η-ον ᾖς λελυμένος-η-ον εἴης λέλυσο λελυμένη λέλυται λελυμένος-η-ον ᾖ λελυμένος-η-ον εἴη λελύσθω λελυμένον λελύμεθα λελυμένοι-αι-α λελυμένοι-αι-α εἴημεν - λέλυσθε ὦμεν λελυμένοι-αι-α εἴητε λέλυσθε λέλυνται λελυμένοι-αι-α ἦτε λελυμένοι-αι-α εἴησαν λελύσθων/ λελυμένοι-αι-α ὦσι λελύσθωσαν Υπερσυντέλικος ἐλελύμην ἐλέλυσο ἐλέλυτο ἐλελύμεθα ἐλέλυσθε ἐλέλυντο