2. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ίσως το πιο σημαντικό μέρος στη χειροτεχνία μας
καταλαμβάνει η υφαντική τέχνη, που εξασκείτε από τις
γυναίκες περισσότερο, μα κι από τους άνδρες τους
(ανυφαντάδες). Στα παλαιότερα χρόνια δεν υπήρχε στο
χωριό ούτε ένα σπίτι που να μην είχε τον αργαλειό του για
την ύφανση ,και επίσης δεν υπήρχε ούτε μια γυναίκα που να
μην ξέρει να υφαίνει. Αλλά όχι μόνο να υφαίνει για να
καλύπτει τις ανάγκες σε ρουχισμό, μα να υφαίνει και με
γούστο, με φαντασία, με μεράκι, με καλλιτεχνία.
Κάθε τι που υπήρχε στο σπίτι πάνινο, ήταν υφαντό. Οι
κουβέρτες, τα σεντόνια, τα τραπεζομάντηλα, τα φορέματα,
οι ποδιές, οι πετσέτες, τα πουκάμισα κ.ά.
4. Πριν μπουν οι κλωστές στον αργαλειό, περνούσαν από μια
επεξεργασία το μαλλί μέχρις ότου γίνει λεπτό, μαλακό, έτσι
όπως χρειάζεται για να γίνει το υφαντό όμορφο. Σπάνια τα
υφαντά, για οπουδήποτε και αν αυτά προορίζονταν, ήταν
σκέτα, χωρίς κέντημα δηλαδή. Τις πιο πολλές φορές, είτε στα
άκρα τους, είτε και ολόκληρο το κομμάτι το ύφασμα
σκεπαζόταν, από ωραία, απλά και σε φωτεινά χρώματα
κεντίδια, που μπορούσαν να γίνονται ή κατευθείαν στον
αργαλειό, ή κεντητά με το χέρι, ή τέλος και τυπωμένα με
στάμπες. Τα κεντίδια παρίσταναν ή γεωμετρικά σχήματα, ή
ζώα, φύλλα, πουλιά, λουλούδια κ.ά. ανάλογα με την κάθε
περιφέρεια. Οι στάμπες γίνονταν σε ειδικά εργαστήρια που
υπήρχαν παντού, ιδίως όμως στην Κύπρο, τον Τύρναβο, την
Θεσσαλονίκη και την Κωνσταντινούπολη.
Δύσκολη δουλειά, ήταν το κέντημα με το χέρι πάνω στο
ύφασμα, κύρια σε αυτά που χρησίμευαν για τις ενδυμασίες, τις
γυναικείες και τις αντρικές. Τα κεντήματα γίνονταν με
χρωματιστές μεταξένιες κλωστές ή με χρυσοκλωστές και
ασημοκλωστές.
6. 3.1 Παραδοσιακές ελληνικές φορεσιές
Πρέπει να πούμε ότι οι ελληνικές φορεσιές είναι από τις
πιο όμορφες και πλούσιες σε όλο τον κόσμο και
παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλομορφία από τόπο σε τόπο. Οι
φορεσιές των γυναικών του Βορρά και των νησιών π.χ. είναι
πλουσιότερες από ότι του νότου (της Πελοποννήσου). Και
επίσης οι αντρικές φορεσιές είναι φτωχότερες και πιο απλές
από χρυσοκέντητα γιλέκα και πουκαμίσες ενώ των νησιωτών
οι βράκες ήταν, ως επί το πλείστον, σκούρες και σκέτες.
7. Τα κεντήματα τα ελληνικά είναι φημισμένα όχι μόνο στη
χώρα μας μα και στο εξωτερικό. Και τα χωρίζουμε, όπως
είπαμε, σε αυτά που στολίζουν τις φορεσιές και σε εκείνα
που στολίζουν τα σπίτια (κουρτίνες, τραπεζομάντηλα,
κεφαλάρια, σεντόνια, μαχραμάδες κ.ά.).
Τα υφάσματα πάνω στα οποία γίνονται τα κεντήματα
είναι, λινά βαμβακερά και μεταξωτά.
9. 4ο Γυμνάσιο Γαλατσίου
Εργασία στο μάθημα της Οικιακής Οικονομίας
Τμήμα Β1
Ευχαριστώ πολύ !!!
H μαθήτρια:
Δικαίου Ελευθερία
Επιβλέπουσα Καθηγήτρια:
Κουτελίδα Αντωνία
Πηγή: www.livepedia.gr
